5 redenen om piloot te worden

Maak jouw droom waar bij KLM Flight Academy.

Bekijk redenen

Open dagen

Meer weten over onze opleiding? Kom naar een open dag!

Aanmelden

Wil jij piloot worden?

Wij zoeken jongens en meiden met ambitie en talent. Zoeken wij jou?

Ja!

Drie generaties Jaski aan boord

Het begon allemaal met Wim Jaski toen hij in 1970 co-piloot werd op de DC-9 bij KLM. Vijftien jaar later trad zoon Wil, als second officer B747, in zijn voetsporen en in mei 2017 volgde kleinzoon Guillaume als second officer op de B777. Afgelopen maandag vertrokken de drie vliegers, met aanhang, naar Bangkok.

Wim (81) is inmiddels gepensioneerd en betrad het toestel naar Thailand als IPB’er. Maar dat maakte hem er niet minder trots op dat hij zijn zoon en kleinzoon in actie kon zien.

OPA EN OMA BOOT

Wim: “Mijn laatste vlucht voor mijn pensionering bij KLM deed ik samen met Wil, dat was geweldig. Ik had al eerder met hem gevlogen en dat waren mooie ervaringen. Ondanks de familieband bleven we professioneel. Dat ging vanzelf. Ik verwacht dat dat met Wil en Guillaume niet anders zal zijn. Pas na de landing komt dat gevoel van familie weer terug.
Doordat ik vervroegd met pensioen ging, om een andere droom waar te maken, heb ik niet vaak met Wil gevlogen. Ik wilde namelijk met mijn vrouw Jacky de wereld rondvaren op onze zeilboot. Nou, dat is goed gelukt! Ruim 10 jaar voeren we langs de mooiste havensteden. Soms kwamen de kinderen en kleinkinderen ons opzoeken. Daarom noemen ze ons nog steeds ‘Opa en Oma Boot’.

VADERLAND DIENEN

Voordat Wim bij KLM begon, was hij 13 jaar lang militair vlieger bij de luchtmacht. “Het was een bewuste keuze om het land te dienen. Ik was opgegroeid in Nederlands-Indië, Java. Ten tijde van de Japanse bezetting werd ons kamp beschoten en we verkeerden in levensgevaar. We werden daarop geholpen door zogenoemde Mosquito-vliegtuigen van de geallieerden, die onze belagers bombardeerden. We waren gered! Ik nam me als elfjarige jongen plechtig voor dat ik later ook mijn vaderland wilde dienen. En zo geschiedde. Mijn vader had het ‘vliegvirus’ trouwens ook, maar voor hem was het destijds niet zo gemakkelijk om daar daadwerkelijk gehoor aan te geven.”

VERLIEFD OP EEN STEM

“Na 13 jaar militaire dienst besloot ik dat het tijd was voor iets anders, omdat er weinig doorgroeimogelijkheden voor me waren”, vervolgt Wim. “Ik solliciteerde bij KLM en werd aangenomen als co-piloot op de DC-9. Prachtig vond ik dat. Ik werd snel daarna voor zes jaar ‘uitgeleend’ aan de Nederlandse Luchtvaart Maatschappij en maakte promotie tot chef-vlieger Fokker F28 en hoofd Vliegdienst. Even later kon ik de overstap naar captain B747-300 maken. In militaire dienst had ik mijn vrouw leren kennen. Zij was werkzaam in de verkeerstoren en ik werd verliefd op haar stem. Ik besloot haar uit te nodigen voor een afspraakje. Inmiddels zijn we 58 jaar getrouwd. Zij heeft het altijd geweldig voor me gevonden dat ik de wereld overvloog, ze ging vaak mee tijdens de lange reizen. Daarnaast vond ze het prachtig om met mij de wereld rond te varen, ik had echt een maatje in haar. Ze heeft zelfs reuzegolven bedwongen, enorm stoer!”

VERANDERDE TIJDEN

“Ik heb mijn zoon en kleinzoon nooit aangemoedigd om jachtvlieger te worden, maar wel om verkeersvlieger te worden. Natuurlijk overwogen ze ook andere beroepen, maar ze kwamen telkens weer bij ‘mijn’ beroep uit. Ik ben trots op allebei en ik vind het mooi dat ze dezelfde passie delen. Guillaume is pas 22 jaar en al zover, echt een prestatie. Soms geef ik ‘m wel eens wat tips waar hij merkbaar wat aan heeft. Leuk is dat. De laatste jaren is er natuurlijk wel veel veranderd. De komst van de digitale schermen in de cockpit bijvoorbeeld. Daarnaast zijn de communicatiemiddelen verbeterd en zijn de vliegtuigen veel veiliger geworden. Ook de omgang met elkaar is wat socialer geworden.

VERSNELD IN DE OMSCHOLING

Wil (54): “Het vliegen is mij natuurlijk met de paplepel ingegoten. Ik heb wel naar andere opleidingen gekeken, zo bezocht ik de HTS, maar dat was het toch niet voor mij. Dit geldt ook voor mijn zoon Guillaume. We hebben heel wat universiteiten met hem bekeken, maar hij kwam – net als ik – toch weer bij onze passie voor het vliegen uit. Ik begon in 1985 bij KLM als tweede officier op de Boeing 747-300. Na een korte periode als co-piloot op de Airbus 310 werd ik omgeschoold tot co-piloot op de 747-300. Daardoor had ik de mogelijkheid om met mijn vader samen nog zes vluchten te maken. Geweldig! Na de B747-400, A310, B767 en MD-11, werd ik captain op de B747-400. Toen ik hoorde dat Guillaume zou gaan werken op de B777, ben ik direct de omscholing ingegaan van captain 747 naar captain Boeing 777, dat zat er toch al aan te komen door de uitfasering van de 747. Ik hoop dan ook regelmatig met hem te kunnen vliegen.”

MILKSHAKES AAN HET ZWEMBAD

“Mijn gezin kon ik regelmatig in de schoolvakanties met me meenemen. Guillaume en mijn dochter Carmelle zijn dan ook op heel wat mooie plekjes geweest, waaronder Johannesburg en Bangkok”, vertelt Wil trots. “Mijn vrouw Carin kende ik van de middelbare school en was bij KLM werkzaam als assistent purser. Dat we nu weer naar Thailand gaan, voelt wat nostalgisch. Ik zie de kinderen nog als hummels zitten met hun milkshakes bij het zwembad daar. Alleen mijn dochter is er dit keer niet bij, ze loopt stage in het buitenland voor haar studie aan de Hogere Hotelschool. Het reizen zit dus ook in haar bloed. Omdat Bangkok een favoriete bestemming van de familie is, hebben we voor deze week heel wat op stapel staan. Wat in ieder geval niet mag ontbreken, is een boottocht langs de tempels, speciaal voor mijn moeder, en vervolgens aanleggen bij een drijvend restaurant. Ik kijk er naar uit!”

DOORZETTER

Guillaume (22): “Van kleins af aan ging ik mee op reis met mijn vader en mocht ik in de cockpit kijken, waarschijnlijk raakte ik toen al met het ‘vliegvirus’ besmet. Halverwege mijn middelbare school ging ik me oriënteren op een vervolgstudie. Naar mate de tijd vorderde, werd me steeds duidelijker dat ik piloot wilde worden. Vooral na een proefles bij een vliegschool. Het was geen logische keuze, want in die periode werden er vanwege de crisis nauwelijks vliegers bij KLM aangenomen. Toch zette ik door. Ik bereidde me goed voor op de testen bij de KLM Luchtvaart School en kwam telkens een ronde verder. Uiteindelijk mocht ik een maand na mijn eindexamen van het vwo in opleiding. Deze duurde zo’n twee jaar, waarvan ik een aantal maanden in Phoenix verbleef voor de vlieglessen. Na de opleiding kon ik niet direct bij KLM aan de slag, maar wel bij Transavia in München. Ik vond het fantastisch om daar veel vlieguren te maken. Na twee jaar kon ik uiteindelijk bij KLM aan de slag. Ik vind het hier heerlijk en geniet van alles. Ik kijk enorm uit naar het vliegen met mijn vader, het maakt niet uit waarnaar toe.”

Foto’s: Familie Jaski
Tekst: NewsApp KLM